Een gezond en veilig gebouw is niet langer ‘nice to have’, maar het nieuwe minimum. Wie deze trend niet onderkend, zal behoren tot de verliezers in een markt die komende periode alleen maar concurrerender wordt.
Iedereen vraagt zich af wat er in de post-corona wereld gaat gebeuren met onze gebouwen. Wie daar beter inzicht in wil krijgen moet het boek lezen 'Healthy Buildings: How Indoor Spaces Drive Performance and Productivity'. Het is geschreven door topwetenschappers Joseph Allen en John Macomber, werkzaam voor de universiteit van Harvard.
Nieuwe aanpak nodig
Ze schetsen in het boek hoe post-corona een ontwikkeling enorm wordt versterkt die al langer aan de gang was: De meest verlichte eigenaren, ontwikkelaars, architecten, ziekenhuizen, universiteiten en vele anderen zijn ervan overtuigd: We hebben een nieuwe generatie van gebouw ontwerpen en -aanpak nodig die is gebaseerd op de mens zelf en niet op het gebouw zelf.
Kennis over het gebouw, kennis over bedrijfskunde en kennis over gezondheid komen hierbij voor het eerst bij elkaar samen.
90 % van onze tijd tussen vier muren
Ze roepen in het boek de vraag op: waarom negeren we in onze maatschappij nog altijd de 90 % die we tussen vier muren doorbrengen en die een grote impact heeft op onze gezondheid. Iemand die 50 is heeft 45 jaar van zijn leven binnen doorgebracht. Maar door Corona realiseren we ons overal ter wereld hoe belangrijk binnenklimaat is voor onze gezondheid.
Maar hoe zit dat dan precies qua impact op de gezondheid? Ventilatie, vluchtige organische stoffen en CO2 hebben enorme impact op onze cognitieve functies. In het boek citeren Allen en Macomber onderzoek naar 9 cognitieve functies die worden beïnvloed door het binnenklimaat waaronder alertheid bij een crisis, het zoeken en gebruiken van informatie en het vermogen strategische te denken. Het zijn domeinen die zeer relevant zijn voor de kenniseconomie. En wat blijkt: zaken als een niet-optimale binnentemperatuur of te hoge CO2-waarden hebben een grote impact en als die niet-optimaal zijn daalt de productiviteit van mensen fors.
Ze schetsen dat er boekenkasten vol zijn met fundamenteel onderzoek over de 9 pijlers van een gezond gebouw: Schone lucht, stof en ongedierte, verlichting en zichtlijnen, luchtvochtigheid, geluid, veiligheid, temperatuur, ventilatie en waterkwaliteit. Er is meer dan 40 jaar onderzoek, maar volgens Allen en Macomber is de wetenschap er onvoldoende in geslaagd dit over het voetlicht te brengen:
Joe Allen noemt als voorbeeld een CEO van een van de grootste fabrikanten van airco’s die recentelijk aan hem vroeg of er ook wetenschappelijk onderzoek was naar de voordelen van effectieve koeling. Een ander recent voorbeeld is Betsy Vos, minister van onderwijs in de VS, die niet in onderwijsgebouwen wil investeren maar alleen in het onderwijs zélf. Daarbij volledig voorbijgaand aan het effect dat deze gebouwen hebben op de leerprestaties van leerlingen en studenten.
10 megatrends die onze wereld veranderen
Ook in Nederland zien we dat investeringen vooral gaan naar het onderwijs zelf, bijvoorbeeld naar de salarissen van leraren of naar de digitalisering van het onderwijs. Dat zijn ongetwijfeld terechte investeringen, maar de coronacrisis onderstreept dat het nu ook tijd is naar de gezondheid van het gebouw te kijken. Een gezond onderwijsgebouw leidt tot betere leerprestaties van de leerlingen en studenten en dat is wat we uiteindelijk allemaal willen.
Allen en Macomber onderscheiden 10 megatrends die impact hebben op de functie die gebouwen hebben in onze samenleving: de veranderende bevolking, veranderende steden, slinkende grondstoffen, veranderend klimaat, de rol van de private sector, de veranderende definitie van gezondheid, verandering van gebouwen, verandering van werk, verandering van technologie en veranderende waarden.
Deze trends zorgen ervoor dat een gezond gebouw niet langer een ‘nice to have’ is, maar het nieuwe minimum. Wie deze trend niet onderkend, zal behoren tot de verliezers in een markt die komende periode alleen maar concurrerender wordt.
De gebruiker is de baas
Mensen zullen steeds vaker het gebouw waarin ze wonen, werken of studeren onderwerpen aan een ‘interview’. Wie garandeert dat je werkplek veilig om naar terug te keren? Men neemt als het ware de pols van het gebouw. Daar komt bij dat in tijden van de recessie - en die komt eraan - de gebruiker de baas is. En die gebruiker wil gezonde gebouwen.
Voor wie dan vraag stelt of zo’n gezond gebouw dan niet erg duur is, hebben Allen en Macomber een simpel antwoord: Vaak zijn kleine ingrepen voldoende, maar je moet als organisatie wel bereid zijn over de grenzen (en budgetten) van nu nog gescheiden bedrijfsonderdelen kijken. Dus de vastgoedmanager moet gaan praten met de HRM-manager, iets wat nu nog vaak gescheiden werelden zijn.
De twee Harvard-professoren hekelen ook het feit dat standaarden voor de prestaties van een gebouw nu nog vaak zijn ontworpen door ingenieurs. Zo zijn de standaarden voor ventilatie minimaal en als het gebouw eenmaal is opgeleverd worden ze zelfs helemaal vergeten.
Ze zijn sterke voorstanders van standaarden voor gezonde gebouwen, zoals WELL en Fitwel daar voorbeelden van zijn. Ze hameren er wel op dat deze standaarden objectief moeten zijn, gefundeerd in het meest actuele wetenschappelijke onderzoek en ook dat ze controleerbaar moeten zijn. Allen en Macomber stellen dat de standaarden voor gezondheid nóg veel serieuzer zijn dan eerdere, vooral op energie gebaseerde labels als LEED of BREEAM. De levens van mensen staan immers op het spel.
Het gevaar van 'health-washing'
Een interessante observatie is dat de gebruikers van een gebouw in toenemende mate zélf de gezondheid van een gebouw gaan meten. Met je smartphone kun je zelf de luchtkwaliteit meten en die delen. Dat heeft invloed op hoe mensen een gebouw beoordelen.
In navolging van het publiek zullen steeds meer organisaties het belang van gezonde gebouwen erkennen. Joseph Allen en John Macomber waarschuwen in hun boek dat net als eerder ‘greenwashing’ nu ook het gevaar van ‘health washing’ op de loer ligt. Vandaar hun pleidooi voor gecontroleerde, objectieve informatie over gezondheid van een gebouw.
Comments